Jarenlang werkt Rianne als vrijwilliger voor de Koninklijke Landmacht. Tijdens een vrijwilligersuitje, in 2016, stapt ze nietsvermoedend in een tuktuk voor wat een gezellig ritje moet worden. “Dat was ook heel gezellig, tótdat we in een beek terechtkwamen en ik een enorme smak op mijn hoofd maakte.”

Snel overprikkeld
Rianne breekt onder meer haar nek en kaak, en een lange revalidatie volgt. Na de eerste herstelperiode van 22 weken krijgt ze het advies om haar leven weer zoveel mogelijk op te pakken, maar al snel komt ze erachter dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. “Ik was oververmoeid en had last van hoofdpijn en duizeligheid. Ook was ik snel overprikkeld; geluid en licht kon ik nauwelijks verdragen.”

Energie
Na onderzoek blijkt dat Rianne aan het ongeval licht hersenletsel heeft overgehouden. Bij Hersenz begint ze in 2018 aan een behandelprogramma, waarin ze leert omgaan met haar klachten. “Zo volgde ik de behandelmodule ‘Grip op je energie’, waarin we samen zijn gaan kijken naar mijn agenda. Wat kost me energie? Wat levert energie op? En hoe kan ik daar zelf beter op sturen? Ik geef nu met kleuren in mijn agenda aan in hoeverre ik energie krijg van bepaalde afspraken. Ziet mijn agenda er vooral groen uit? Dan is de balans goed. Bij veel geel weet ik: ik moet meer rusttijd inplannen.”

“Bij Hersenz leerde ik omgaan met mijn klachten.”

Levende rouw
Een andere module richtte zich dan weer meer op het reguleren van emoties, schetst Rianne. “Je leven verandert ingrijpend na zo’n ongeval. Je krijgt te maken met ‘levende rouw’, met het besef dat je bepaalde dingen niet meer kunt. Mijn emoties zitten me vaak erg hoog. Bij Hersenz heb ik geleerd hoe ik uit zo’n emotionele situatie kan stappen en weer tot rust kan komen.”

Meer grip
Inmiddels zit Rianne in het uitstroomprogramma van Hersenz en heeft ze haar leven weer enigszins kunnen oppakken. “Ik sport graag, mijn man en ik genieten van onze vier kleinkinderen, en ook mijn oude passie – schrijven – wil ik weer oppakken. De behandeling heeft me enorm goed gedaan: door de geleerde strategieën heb ik weer meer grip gekregen op mijn dagelijks leven. Ook het contact met begeleiders en andere cliënten heeft me enorm geholpen. Ik ben blij dat ik nu weer vooruit kan kijken!”

Dit artikel is gepubliceerd in ons personeelsmagazine 'Spotlight' uitgave oktober 2020

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Anita en Anke ontdekken samen nieuwe mogelijkheden

    Door niet-aangeboren hersenletsel (NAH) moest Anke van Ham (53) uit Etten-Leur een groot deel van haar zekerheden opgeven. Bij Amarant herontdekt ze zichzelf.

    Lees het verhaal van Anita en Anke
  2. Luisterend oor voor NAH-cliënten en hun partners

    Activiteitencentrum Breda biedt normaal gesproken dagbesteding en structuur aan thuiswonende mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Nu de dagbesteding is weggevallen, lopen de eenzaamheid en spanningen bij de cliënten op. “We bellen wekelijks onze 80 cliënten om het leed achter de voordeur te verzachten”, vertelt persoonlijk begeleider Irene Hokke-Grauss.

    Lees het verhaal van Irene
  3. An vindt bij haar ambulant begeleiders een luisterend oor

    An de Boer krijgt ambulante begeleiding van Amarant. Sinds enkele lichte herseninfarcten in 2012 loopt ze moeilijk. Ook neemt ze gauw te veel hooi op haar vork. “Aan het eind van de dag wil ik energie over hebben om gezellig met mijn man en kinderen te eten.”

    Lees het verhaal van An