An vindt bij haar ambulant begeleiders een luisterend oor

Structuur is belangrijk voor An. Maar vindt die structuur maar eens in een druk huishouden. Met een man die veel thuis is. Met twee pubers in huis, de één met een verstandelijke beperking en de ander met ADHD en PTSS. Met buren die in en uit lopen.

Twee keer per week krijgt An ambulante begeleiding. Van Bianca en Ceciel. Ze helpen haar bij het aanbrengen van structuur. Ze wijzen haar er bijvoorbeeld op als ze haar week te vol heeft gepland. "Dan raak ik de draad kwijt", zegt An. Bianca: "En dan help ik met afspraken verzetten."

Doelen

Samen met haar begeleiders heeft An persoonlijke doelen opgesteld. Ze wil bijvoorbeeld relaxter zijn en minder snel uitvallen. Bianca: "We helpen haar om haar grenzen aan te geven." An: "Ik heb van jullie geleerd dingen te benoemen. In het begin kropte ik alles op."

Grenzen aangeven betekent ook: goed voor jezelf zorgen. Bianca en Ceciel stimuleren An regelmatig rust te nemen. In beweging te blijven. En ze houden mee in de gaten of ze haar psycholoog bezoekt. "Ik heb al veel meegemaakt in mijn leven", zegt An.

Instanties

Regelmatig heeft An gesprekken met instanties. Het valt haar vaak zwaar om die goed te volgen en te onthouden wat er is gezegd. "Al die dure woorden." Daarom gaan haar begeleiders soms mee.

Bianca heeft het ook wel eens met An over vrijwilligerswerk. Ze heeft thuis genoeg te doen en volop sociale contacten. Daarvoor hoeft het niet. Maar wel om even niet met het gezin bezig te zijn. "An houdt erg van rommelmarkten. Een kringloopwinkel zou wel iets voor haar zijn", zegt Bianca.

Vertrouwen

Als het niet goed met haar gaat, neigt An mensen buiten de deur te houden. Maar daar trekken Bianca en Ceciel zich weinig van aan. An zegt: "Als ik een berichtje stuur dat ze niet hoeven te komen, dan komen ze toch. Omdat ze weten dat ik wil praten. Ik kan met niemand zo goed praten als met hen."