Zwemvrijwilliger bij Kobalt

Al snel naar meer uren
De vacature voor een vrijwilliger bij het zwemmen had Ben eigenlijk al 3x aan de kant geschoven. De capaciteiten die in de vacature vermeld stonden, die sloten niet volledig bij hem aan. Toch zette het hem aan het denken, en besloot hij te reageren op de vacature. Tijdens het gesprek en aansluitend een rondleiding met een bezoek aan de groep werd het voor hem al duidelijk dat dit iets was waar hij energie van kreeg. De maandag erop kon hij al beginnen met een proefles. Hierbij kon hij kijken of er een klik was tussen hem en de kinderen en de leidsters. Na een akkoord van de leidsters en de aangevraagde VOG mocht hij van start!

Al snel merkte Ben dat hij eigenlijk wel meer uurtjes erbij wilde hebben dan dat ene uurtje op maandagochtend. Hij was tenslotte toch thuis aan het wachten totdat hij kon gaan. Zo gezegd, zo gedaan, hij ging van 1 naar 2 zwemgroepjes binnen Kobalt. Daaropvolgend kwam al snel de volgende vacature voorbij voor een vrijwilliger tijdens het zwemmen met de miertjes (een groep binnen Kobalt). Ook deze vervult Ben samen met een andere vrijwilliger, gelukkig maar want hij verbaasde zich al dat er voor zo’n leuk vrijwilligerswerk als dit eigenlijk geen wachtlijst was.

Overwinning van een vrijwilliger
Tijdens de zwemles is het doel van Ben om alle kindjes in het water te krijgen en uit te dagen steeds nieuwe dingen te proberen. Daar waar de ene er zo in springt, zijn er ook kindjes die aan de rand zitten met een lichte angst voor het water. “Deze kindjes probeer ik eigenlijk altijd op mijn arm mee het water in te nemen. Zodat ze toch het plezier van zwemmen kunnen ervaren, zonder dat ze zelf hoeven te zwemmen. Maar wel bij je is met een lach op het gezicht.” Ben geeft aan dat hij dat het mooiste vindt, de kindjes zien genieten van het zwemmen. Eigenlijk heeft hij tijdens zijn werk gelijk de beloning waar hij het voor doet. 

Zijn doel is dan ook om de kindjes die wat angstiger zijn, water vrij te maken. Soms kan dat ook betekenen dat er een terugslag ontstaat bij kindjes. Bijvoorbeeld wanneer er nieuwe kindjes in de groep komen. Ook dan probeer ik altijd, samen met de leidsters van de groep, ze te activeren om mee te doen, dat is de bedoeling van het zwemuurtje, vertelt Ben. Door de hulp van Ben kunnen de leidsters hun tijd en aandacht beter verdelen over de kindjes. Wanneer een kindje intensievere ondersteuning nodig heeft, kan deze juist op dit moment geboden worden. 

Het enthousiasme van Ben
Met een lach op zijn gezicht vertelt Ben over het vrijwilligers werk wat hij doet. Het zijn stuk voor stuk leuke kinderen, van angstig naar het herkennen en het leuk vinden. Het doet hem goed om te zien dat ook de leidsters baat hebben bij zijn bijdrage tijdens het zwemmen. “Ik merk gewoon dat zij zich op andere dingen dan kunnen focussen en die waardering spreken ze ook naar mij uit, dat doet mij goed.”

Het fijne aan dit vrijwilligers werk vindt Ben dat hij stabiliteit heeft. Hij weet hoe laat hij verwacht wordt, hoe laat hij weer thuis is en wat de frequentie ervan per week is. Zo heeft hij nog voldoende tijd over in de week om zijn privéafspraken te plannen en ander vrijwilligerswerk te doen.