"Je kunt eigenlijk niet zeggen: Specialistische Zorg is niks voor mij"
Een dubbelinterview met Anoek en Sam over werken binnen Specialistische Zorg bij Amarant. Ze zijn collega’s, vrienden, en inmiddels ook elkaars klankbord als het gaat om werk in de Specialistische Zorg (SZ): Anoek van der Linden (27) en Sam van den Hoogen (26). Na een gezamenlijke periode bij de WIDW op de Spaarnwoudelaan werken ze nu allebei op het Roos van de Ven-plein op het Hooge Veer in Tilburg. Een plek die hen verraste én groeikansen bood.
Hoe zijn jullie bij SZ terechtgekomen?
Anoek: “Ik werkte bij Wonen In De Wijk, maar merkte dat de slaapdiensten lastig te combineren waren met mijn gezinsleven. Ik heb namelijk een dochtertje. Toen zag ik op Facebook een filmpje over het Roos van de Ven-plein en dacht: ik ga het gewoon proberen! Het voelde meteen relaxed. In het begin zag ik nog niet zoveel van de agressie die erbij kan komen kijken, dat veranderde later wel – maar gek genoeg vond ik dat juist interessant.”
Sam: “Ik werkte bijna vier jaar op dezelfde groep en was toe aan iets nieuws. Al riep ik altijd: ‘Ik ga nooit in de complexe zorg werken!’ Toch bleef het ergens kriebelen. Toen Anoek was overgestapt en enthousiast vertelde, ben ik eens gaan kijken. En toen dacht ik: wow, dit is eigenlijk veel mooier dan ik had verwacht.”
Wat maakt het werk op het Roos van de Ven-plein anders?
Sam: “We werken nu met cliënten met complexe gedragsproblematiek op een lager niveau. Dat vraagt iets anders van je. We hebben drie groepen, elk met hun eigen dynamiek. We stemmen elke dag met elkaar af wie waar staat. Die samenwerking is echt top.”
Anoek: “Het contact met cliënten is anders. Voorheen voerde ik zelf gesprekken en planbesprekingen met cliënten. Nu gebeurt dat vooral via begeleiders of verwanten. In het begin vond ik dat lastig, zeker het opbouwen van een band zonder directe communicatie. Maar inmiddels gaat dat vanzelf. We maken gebruik van pictogrammen, gebaren, en zijn alert op kleine signalen.”
Wat hebben jullie geleerd sinds jullie de overstap maakten?
Anoek: “We hebben trainingen gevolgd zoals OMG (Omgaan met Gedragsproblematiek). Dat was best intensief – alsof je weer even terug in de schoolbanken zit. Maar ik heb er zóveel van geleerd.”
Sam: “Je leert om op een veel kleinere schaal te kijken. Een minieme verandering in gedrag zegt hier vaak heel veel. Voorheen keek je naar het hele plaatje, nu focus je op de details. Dat maakt het werk afwisselend – geen dag is hetzelfde.”
Wat maakt werken op het terrein van Amarant bijzonder?
Anoek: “Het voelt echt als een community. Je bent minder afhankelijk van externe partijen. Even een afspraak maken met de arts voor een cliënt? Dat kan gewoon snel en makkelijk. Die verbondenheid met andere disciplines is heel prettig.”
Sam: “En ook fijn: er zijn ontzettend veel mogelijkheden binnen Amarant. Soms weet je pas wat bij je past als je gewoon een keer ergens gaat kijken.”
Hebben jullie tips voor mensen die twijfelen over SZ?
Anoek: “Durf gewoon te kijken. Loop een dag mee bij een andere groep of afdeling. Dat heeft mijn blik enorm verbreed.”
Sam: “Precies. Veel mensen denken: ‘SZ is niks voor mij’, maar eigenlijk moet je zeggen: ‘Deze groep past bij mij, die groep misschien niet.’ Sta open, en voel wat er gebeurt als je binnenstapt.”
Zijn jullie elkaar nog niet beu, nu jullie weer samenwerken?
(Lachen) Anoek & Sam: “Nee hoor!”
Tot slot: wat maakt dit werk voor jullie zo waardevol?
Anoek: “De dankbaarheid van de cliënten. Ze zijn oprecht blij om je te zien, elke dag weer.”
Sam: “En de groei – van de cliënten, maar ook van jezelf. Je leert zó veel over gedrag, samenwerking en jezelf. Het is uitdagend, maar geeft ook echt voldoening.”