Het gebruik van LACCS in de praktijk

Voordat LACCS direct toegepast werd in de zorg, is er gekozen om een pilot te draaien op voorzieningen. Hiervoor werden Pannenstraat 4 en Winkellaan 5-7 gekozen. Van heel klein kijken, tot aan steeds wat grotere stappen zetten en uiteindelijk de cliënt zelf keuzes laten maken. Met LACCS kan een cliënt écht groeien.

Verleden Fiona
Fiona is niet geboren met een handicap. Op 4,5 jarige leeftijd heeft zij de mazelen gekregen, waar ze ontzettend ziek van geworden is en uiteindelijk in een coma gekomen is. Na 14 weken kwam ze bij uit haar coma. Waar ze eerst bij een revalidatiecentrum opnieuw heeft leren eten en lopen, merkte haar moeder na verloop van tijd toch dat er iets mis was. “Ze bleef steeds zo trillen, dat kan niet goed zijn dacht ik” – moeder Fiona. Na verschillende onderzoeken bleek dat Fiona epilepsie had. Hierdoor kon ze slecht slikken en at ze vrijwel niets anders meer dan wat er via een sonde voeding toegediend werd. Totdat haar moeder met progressgebakjes kwam op een zaterdagmiddag. Deze werden snel opgegeten. Sinds dien krijgt ze elke zaterdag een gebakje bij de koffie en heeft haar moeder haar het slikken geleerd.

Bijzondere momenten dankzij LACCS
Door het verleden werd de leeftijd van Fiona geschat op 1,5 jaar. Haar familie heeft dit nooit zo gezien. Fiona kon namelijk wel meer dan dat er ingeschat werd. LACCS heeft ook anders bewezen doormiddel van voorbeelden uit de praktijk. De broer van Fiona legt uit hoe zij stapje voor stapje begonnen zijn. “Eerst zijn we gestart met het olifantentellen, dit houdt in dat je na elke zin die je zegt wacht totdat je start met de volgende zin. In je hoofd zeg je 22…23…. en dan pas begin je met praten. Dit is de verwerkingstijd die Fiona nodig heeft. We merken dat ze hierdoor beter begrijpt wat wij zeggen. Daarbij maken we ook gebruik van het bospaadje. Dat heeft alles te maken met de kracht van herhaling. Een andere term is het in de bubbel komen’. Dit houdt in dat je puur en alleen gefocust bent op in dit geval Fiona. Je wordt dan niet afgeleid door iets anders. Hierdoor kan je echt contact krijgen met mijn zus.”

Doelen stellen
Meerdere keren per jaar vindt er een overleg plaats samen met de persoonlijk begeleider van Fiona, de begeleider op de dagbesteding, een gedragsdeskundige of dokter en de familie. Uit deze overleggen komen doelen die gesteld worden voor de komende tijd. Zo is een doel van voorgaande gesprekken geweest om Fiona keuzes proberen te laten maken. Er werd namelijk opgemerkt  dat ze echt een eigen wil kan hebben. Wanneer haar een keuze te geven tussen een roze trui of een groene trui kiest ze vaak een van de twee. Wanneer ze niets aanwijst, of ze je aan blijft kijken dan zit er geen keuze voor haar bij. Wanneer je dan de roze vervangt voor een blauwe, kan het zijn dat ze voor de blauwe kiest. Dan is dat haar keuze. Zo proberen we ook dit steeds vaker doormiddel van LACCS toe te passen, vertelt Suzanne Spijkers, persoonlijk begeleider van Fiona.

Suzanne stelt; “LACCS biedt ons handvaten om goed klein te kijken en doelgericht te kijken. Op deze manier wordt het gemakkelijker om naar het probleem achter het gedrag te kijken.”

Op Pannenstraat 4 wordt LACCS door het gehele team gedragen, zo ook door nieuwe medewerkers. Voor deze collega’s is een boek samengesteld. Elke cliënt staat op een pagina beschreven, zo is in een oogopslag zichtbaar wat er belangrijk is voor de cliënt.

Suzanne en de broer van Fiona geven aan dat ze nog steeds elke dag leren van elkaar, maar niet alleen van elkaar ook van Fiona. “We zien dat ze al enorme stappen gezet heeft, dat is waar we het samen anders voor doen.”