FACT helpt niet alleen Fenn, maar het hele gezin

Malou is de moeder van Fenn. Jaren geleden zijn zij in "zorgland" terechtgekomen, maar lange tijd was niet duidelijk wat er precies met Fenn aan de hand was. "Passende hulpverlening is daardoor moeilijk, en daarnaast is het erg lastig om de juiste financiële indicatie te krijgen. Je start daarvoor bij de gemeente," vertelt Malou. 

Fenn was nog maar anderhalf jaar oud toen het reguliere kinderdagverblijf waar hij zat, aangaf dat zijn ontwikkeling achterbleef. "Hij viel op tussen de rest. Als baby was hij ook al onrustig: veel huilen, weinig slapen. Maar omdat het je eerste kindje is, weet je niet beter. Ik dacht vaak: het komt allemaal wel goed. Maar als dingen uitblijven, zoals leren lopen, dan wordt het steeds aannemelijker dat er echt iets aan de hand is." 

Tijdens dit proces kwamen Malou en haar partner in aanraking met Integrale Vroeghulp, een organisatie die wordt ingezet bij vragen over de ontwikkeling of het gedrag van kinderen tot en met zeven jaar. "Wat volgde waren observaties, een medisch kinderdagverblijf en daarna kwamen we in contact met Amarant. Eerst via IAG (Intensieve Ambulante Gezinsbehandeling), en vanuit daar zijn we verder gaan kijken," vertelt Malou. 

Ghislaine vult aan: "Ik werd destijds gebeld door een senior van STEK. Daar hadden ze de aanmelding van Fenn binnengekregen en deze collega bedacht – terecht – dat STEK misschien niet de juiste plek zou zijn. Samen gingen we het gesprek aan en zochten we contact met de ouders. Zij voelden, door de oplopende moeilijkheden thuis, in eerste instantie wel iets voor STEK. Samen zijn we gaan kijken naar wat het beste zou zijn voor Fenn, en FACT Jeugd bleek een goede keuze. Vanuit daar zijn we verder gaan kijken." 

Malou: "Op een gegeven moment voelde het alsof er geen andere optie meer was. Of wij zouden er als gezin aan onderdoor gaan en in een crisissituatie belanden. FACT kwam daarom op het juiste moment in ons leven. De mensen van FACT gaven ons meteen bepaalde inzichten. Ik werkte nog steeds, maar zat tegelijkertijd in een soort fulltime burn-out. De medewerkers van FACT hielpen ons om dit te herkennen en ermee om te gaan." 

"We kijken meteen heel systemisch," vertelt Ghislaine. "Waar zit de draagkracht bij de ouders? Ik zag meteen: deze ouders zijn op. Maar we keken ook naar de problematiek van Fenn, die nog niet helemaal helder was. Er was bijvoorbeeld nog geen onderzoek geweest. We onderzochten waar Fenn naar school ging en wat dit met hem deed, maar we zochten ook contact met de gemeente over bepaalde beschikkingen. Daarnaast kwam ook het concept van levend verlies aan bod. Ouders van kinderen met een beperking zitten vaak in een soort rouwproces en moeten, hoe moeilijk ook, leren accepteren dat het leven anders loopt dan ze in eerste instantie voor ogen hadden." 

Vanuit FACT was de eerste insteek om Fenn te observeren. "Wie is Fenn eigenlijk thuis en wie is hij op school? Zo’n behandeling vraagt veel van zowel Fenn als het gezin. We hebben Malou dan ook aangegeven dat ze aan zichzelf moet denken en goed voor zichzelf moet zorgen," vertelt Ghislaine. 

Voor Malou was dit lastig. "Ik dacht vooral: ziekmelden is geen optie, ik kan toch gewoon werken? Maar eigenlijk wist ik wel dat het zo niet verder kon. We waren op." 

Niet veel later werd er vanuit Amarant een systeemtherapeut ingeschakeld, die zich richtte op levend verlies en de draagkracht van de ouders. "Daarna ben ik, samen met collega’s, gaan kijken hoe we Fenn handvatten konden geven. We werkten met gebruiksaanwijzingen, legden contact met zorgboerderijen en zetten picto’s in voor de thuissituatie. Je bent dan zo een jaar verder," vertelt Ghislaine. 

Er werd ingezet op vroegtijdige traumaverwerking en zowel Malou als Fenn kregen EMDR-therapie. Daarna werd er een WLZ-indicatie aangevraagd voor Fenn. "Daarna een persoonsgebonden budget en vervolgens een genetisch onderzoek. Daaruit bleek dat Fenn een aangeboren genetische afwijking heeft. Voor mij, als moeder, voelde dit bijna als een opluchting. Er was eindelijk iets tastbaars en mijn moedergevoel bleek te kloppen," aldus Malou. 

Ghislaine vult aan: "Ik geloof heilig in het moederinstinct. Moeders voelen het als er iets niet goed zit bij hun kind, ook als deskundigen het probleem nog niet zien. Hoe moeilijk dat soms ook is." 

Ghislaine gaat verder: "Soms vraag ik me af: wat hebben we nou echt toegevoegd en wat kunnen we nog toevoegen?" Maar Malou is daar duidelijk over: "Jullie aanwezigheid alleen al, het luisterend oor en het feit dat jullie er zijn, is zo ontzettend waardevol voor ons als gezin." 

Als hulpverlener én als ouder wil je altijd het hoogst haalbare. Maar wat is dat eigenlijk? Ghislaine zegt: "We zijn nu weer op een punt waarop we evalueren waar we staan en wat het beste is. We blijven continu kijken naar wat nodig is." 

De kracht van FACT is dat Malou en haar gezin zich niet alleen voelen. En dat werkt, vertelt Malou: "Je hebt elkaar echt nodig. Niet alleen Fenn, maar ook wij als gezin. Als je dan zo’n fijne connectie weet te vinden, is dat heel waardevol."