Brooklyn: "Ik vind mezelf echt een goede moeder"

In het appartement van Brooklyn (20) ligt een schattige baby te lachen in de box. Het is Devon, het 1-jarige zoontje van Brooklyn. Brooklyn pakt haar zoontje op en knuffelt hem een keer goed. Daarna kleedt ze hem warm aan en legt ze hem voorzichtig in de kinderwagen; ze gaan even een rondje lopen door de buurt.

Goed en hecht team

Samen vormen Brooklyn en Devon een goed en hecht team, zoveel is duidelijk. Devon werd in december 2020 geboren met het syndroom van Down. Tijdens de zwangerschap was nog niet direct duidelijk dat er iets aan de hand was, vertelt Brooklyn. “Ik woonde begeleid via De La Salle toen ik twee jaar geleden onverwacht in verwachting raakte van Devon. Dat was een behoorlijke schok. Van de ene kant was ik natuurlijk heel blij en verrast. Maar ik maakte me ook meteen zorgen over de toekomst.

“Met een kind zou ik namelijk niet meer op de woonlocatie van De La Salle kunnen blijven wonen. Met mijn eigen familie heb ik geen goed contact. Bovendien ging mijn relatie met de vader van Devon uit. Ik stond er dus behoorlijk alleen voor.”

Heftige eerste week

Bovendien bleek Devon na de bevalling dus een beperking te hebben, vertelt Brooklyn. “De eerste week na de bevalling was heel heftig. Door corona mochten er maar weinig mensen bij me langskomen in het ziekenhuis en was ik echt op mezelf aangewezen. Devon zelf had bovendien geelzucht vlak na de geboorte, wat zorgde voor extra spanning.”

“Er kwamen meteen allerlei vragen op me af. Waar moet ik nu gaan wonen? En hoe moet dat straks als Devon ouder is? Gelukkig kreeg ik al snel hulp vanuit Amarant. Ik voelde me erg depressief en eenzaam in die eerste week, dus het was fijn dat er mensen waren op wie ik kon terugvallen.”

Intensieve begeleiding

Na die eerste zware week in het ziekenhuis konden Brooklyn en Devon gaan wonen op de locatie van Ouder-Kind van Amarant in Breda. Op deze trainingslocatie kon Brooklyn tot rust komen en kreeg ze vier keer per dag intensieve begeleiding. “Je moet toch leren hoe je een kind moet verzorgen. Bovendien heeft Devon door zijn beperking veel extra zorg nodig. Mijn begeleiders hebben daarom in het begin veel meegekeken; bij het in bad doen en de fles geven bijvoorbeeld. Gelukkig gingen die praktische dingen me al snel goed af.”

Hechting

Naast de praktische kant was er in die eerste fase ook veel aandacht voor de zo belangrijke hechting tussen moeder en kind. Hoe kun je een zo goed mogelijke band opbouwen met je baby? Door middel van psycho-educatie werd Brooklyn meegenomen in de sociaal-emotionele ontwikkeling van Devon en leerde ze over de bouwstenen van een goede hechting.

De module Hechting was behoorlijk intensief, blikt Brooklyn terug. “Ik praatte elke week met mijn begeleiders Elaine en Ewa over mijn eigen verleden en over de band met mijn ouders. Ook hadden we het erover hoe dat verleden doorwerkt in hoe ik nu zelf omga met Devon. Welke signalen geeft Devon? Hoe reageer ik hier vervolgens op? En hoe kan ik misschien beter of anders reageren? Dat was behoorlijk pittig. De nare dingen die ik zelf heb meegemaakt vroeger wil ik vanzelfsprekend niet meegeven aan Devon. Gelukkig heb ik al meteen een goede band kunnen opbouwen met Devon, mede dankzij de goede gesprekken met Amarant.”

Leuk en tevreden mannetje

Na negen maanden al mochten Brooklyn en Devon doorstromen naar een ‘tweede schil’-locatie van Amarant. Daar wonen ze nu zelfstandig. De begeleiders van Amarant komen nog vier keer per week langs om mee te kijken en bij te praten. Verder krijgt Brooklyn veel steun van haar nieuwe vriend.

Het gaat dus eigenlijk behoorlijk goed op dit moment, lacht ze. “Devon is echt een heel leuk en tevreden mannetje, met een heel eigen karakter. En ik vind mezelf ook echt een goede moeder. Eind 2020 had ik niet verwacht dat het nu zo goed met ons zou gaan. Er bestaan behoorlijk wat vooroordelen over tienermoeders. Maar achteraf had ik geen andere keuze willen maken. Wij redden het wel, Devon en ik.”